“Is dit alles?” Hoe Bernadette de sprong naar de zorg maakte

Bernadette de Roy van Zuydewijn werkte jarenlang met plezier. Ze rolde ooit in een administratieve baan, waar ze altijd uitdagingen bij zocht en groeide. Toch begon het gevoel te knagen. “Ik ging nooit met tegenzin naar mijn werk, maar het werd wel routine. En toen dacht ik: dit wil ik niet tot mijn pensioen blijven doen.” 

Het stuur in eigen handen nemen

Na een periode van mantelzorg kwam het gevoel van ‘Is dit het nou?’ steeds vaker bovendrijven. Bernadette besloot actie te ondernemen. Ze schakelde loopbaanbegeleiding in, omdat ze er zelf niet uitkwam. “Dat vond ik spannend, want er kwamen veel beren op de weg: mijn leeftijd, mijn opleiding, mijn ervaring. Maar ik wilde ontdekken wat er nog meer mogelijk was.”

Ze kwam terecht bij Eva Visser, Register Loopbaanprofessional in Deventer, die werkt met wandelcoaching. “Dat sprak me meteen aan. Tijdens het lopen praat je makkelijker, het voelt luchtiger dan tegenover elkaar aan tafel zitten.”

Eva benadrukt hoe moedig die stap was: “Het is heel krachtig dat Bernadette de regie nam in haar eigen loopbaan. Ze had al het lef om te zeggen: dit wil ik onderzoeken. En ze deed het met d’r ‘support-team’, met de mensen om haar heen. Je doet dit soort trajecten nooit alleen.”

Confronterend én verhelderend

Bernadette startte in een groepstraject, samen met twee anderen. “Dat vond ik fijn, want dan hoor je ook andere verhalen. Het was confronterend, je kijkt terug naar je jeugd, je keuzes, je sterke punten en valkuilen. Dat was soms pittig, maar het leverde zoveel inzichten op.”

Langzaam maar zeker ontstond een beeld. Werken met mensen, ondersteunen, begeleiden, dat was waar Bernadette energie van kreeg. “Ik dacht: misschien kan ik iets doen op een zorgboerderij of in de begeleiding. Het werken mét mensen gaf me de meeste voldoening.”

Eva hielp om de stip op de horizon scherp te krijgen. “We keken niet alleen naar vacatures, maar vooral naar wat echt bij haar paste. Het gaat niet om wat er ‘mogelijk’ lijkt, maar om wat jíj wil en kunt. Van daaruit zoek je verder.”

De stap naar de zorg

Bernadette besloot het gesprek aan te gaan met haar werkgever, Stichting JP van den Bent. Tot haar grote plezier kreeg ze alle ruimte. “De bestuurder zei: ga maar onderzoeken wat je wil. En toen ik vertelde dat ik in de zorg wilde werken, kreeg ik de kans om intern een opleiding te volgen en mee te lopen bij de dagbesteding. Dat vond ik geweldig. Ik wist: dit is het.”

Inmiddels volgt Bernadette de opleiding Medewerker Maatschappelijke Zorg niveau 4, naast haar werk. “Het is intensief en soms spannend, om weer terug te zijn in de schoolbanken. Sommige mede-studenten zijn jonger dan mijn oudste zoon", lacht ze. "Maar mensen zeggen: je straalt weer helemaal. En dat klopt ook. Dit voelt écht als een beroep, iets waarmee ik betekenisvol bezig ben.”

Sommige mede-studenten zijn jonger dan mijn oudste zoon

De kracht van loopbaanbegeleiding

Op de vraag of ze dit zonder loopbaanbegeleiding had gekund, is Bernadette duidelijk: “Nee. Dan had ik de stap niet durven zetten. Eva gaf me inzicht en zelfvertrouwen. Ze liet zien hoe de puzzelstukjes in mijn leven eigenlijk al richting zorg wezen. Ik had iemand nodig om dat zichtbaar te maken.”

Eva is razend enthousiast: “Ik ben zó trots op Bernadette. Ze is een prachtig voorbeeld van hoe loopbaanbegeleiding werkt als een katalysator. Het gaat om inzicht, maar ook om lef, steun van je omgeving en het vertrouwen dat je iets nieuws kunt leren.”

Voor wie twijfelt …

Bernadette heeft een boodschap voor anderen die vastlopen of twijfelen: “Ga onderzoeken wat je wilt. Het leven is te leuk en te kort om je werk op de automatische piloot te doen. Je moet zelf in beweging komen, want anders gebeurt er niks.”

Haar werkgever behield een waardevolle kracht, Bernadette vond nieuw werkplezier en betekenis. “Het mooiste cadeau dat ik mezelf heb gegeven? Dat ik deze stap heb gezet. En dat ik daardoor weer energie krijg van m’n werk.”