Geen woorden maar stilte
Al maanden, of zelfs jaren praat je over ander werk. Over meer van betekenis willen zijn. Over het doorbreken van de sleur. Over een lange reis, het schrijven van een boek, een eigen bedrijf of ‘gewoon’ een andere baan. Je wilt van die woorden wel eens daden maken. Maar je doet het niet. Je staat stil. Dan heb ik goed nieuws voor je. Stil staan is
Al maanden, of zelfs jaren praat je over ander werk. Over meer van betekenis willen zijn. Over het doorbreken van de sleur. Over een lange reis, het schrijven van een boek, een eigen bedrijf of ‘gewoon’ een andere baan. Je wilt van die woorden wel eens daden maken. Maar je doet het niet. Je staat stil. Dan heb ik goed nieuws voor je. Stil staan is precies wat je nodig hebt!
Veel geschreeuw, weinig wol
Ik begrijp ook wel wat dit volkomen onlogisch klinkt. Je wilt namelijk helemaal niet stilstaan. Je hebt al lang genoeg stil gestaan en gepraat. Veel geschreeuw en weinig wol, het is tijd voor actie!
En, heeft dat je tot nu toe in beweging geholpen?...
Dat dacht ik.
Zet daarom eens écht een pas op de plaats. En zet ook gelijk je mond even on hold. Spreek met jezelf af dat je even met niemand meer praat over dat wat je eigenlijk zo graag zou willen doen. In plaats daarvan word je stil. Stil van buiten, zodat je eens kunt horen wat je van binnen zegt. De stilte in jezelf is vol antwoorden, je moet er alleen wel naar luisteren.
Op een kussen, of niet
Stil worden kun je op vele manieren. De meest bekende manier is mediteren. Je gaat op een kussen zitten en bent stil. That’s it. Als het je helpt kun je tellen hoelang elke ademhaling duurt, of hoe vaak je ademt. Je kunt een kaars voor je zetten en je concentreren op de vlam. Ik vind dat zelf best moeilijk. Gelukkig hoef je niet per sé stil op een kussen te zitten om stil te worden. Je hoeft zelfs niet eens in de stilte te zijn! Je kunt in je eentje wandelen of fietsen. Aan yoga doen. In een kerk zitten, of op een bankje in een park. Je kunt een geleide mindfulnessoefening doen, of je laten rijden door een trein en doen alsof je leest. Voor geoefende stille mensen is een stilteretraite een weldaad. De mogelijkheden zijn eindeloos. Probeer het eens uit en begin met vijf minuten. Dan kun je dat langzaamaan uitbreiden, als je wilt.
En dan, als je echt stil bent geworden? Is het dan gelijk tijd voor actie? Meestal niet. Het helpt als je je gedachten eerst richting geeft door jezelf één voor één deze vragen te stellen:
- Waar word ik blij van?
- Wanneer voelde ik mij van binnenuit gemotiveerd? Wat deed ik toen?
- Als ik een dag cadeau zou krijgen, wat zou ik die dag dan gaan doen?
- Wat bezielt mij?
- Waar ben ik goed in?
- Wie inspireert mij? Waar zit ‘m dat in?
- Wat wil ik geven en wat wil ik ontvangen?
- Wat ik nu eigenlijk echt?
Je kunt elke vijf of tien minuten een andere vraag erbij pakken en hierover mijmeren. Je kunt het in etappes doen, elke keer een vraag, of allemaal achter elkaar. Het helpt als je na afloop iets opschrijft over wat je in de stilte hebt gevonden. Of tekent. Doe wat jou past. Laat in de stilte de antwoorden opkomen en geef ze daarna ergens een plek. Vanuit deze antwoorden kun je met jezelf één actie afspreken die je de komende dagen kan doen. Één stap, één beweging, het liefst zo concreet mogelijk, compleet met plaats en tijd. Een eerste stap in de richting van die baan, die reis of dat boek. Een afspraak met jezelf.
Adem in, adem uit
Toegegeven, het is best spannend, dat stil worden. Als je stil wordt, voel je pas echt goed hoe het nu eigenlijk met je gaat. Het kan zijn dat je bij de eerste keer stil worden helemaal niet toekomt aan welke vraag dan ook. Omdat je boos bent, of verdrietig, of bang, of van alles een beetje. Dat is oké. Dat is wat de stilte doet: alles komt aan het licht. Het enige wat je dan hoeft te doen, is doorademen. Adem in, adem uit. Net zolang totdat je wel ruimte voelt om jezelf de vragen te stellen. Want geloof me, die komt vanzelf.
Jamie Nederpel
Redactie Noloc
www.jamienederpel.nl